ಎಡವಿ ಬೀಳುವಿ ಪುಟ್ಟಿ ಹುಷಾರು ಎಂದಾಗ ಅಪ್ಪನ ಕೈ ಆಸರೆ ಪಡೆದು ನಡೆವಳು
ನಾಯಿ ಬಾಲ ಎಳೆಯ ಬೇಡ ಅದು ಕೈ ಕಚ್ಚುತ್ತೆ ಎಂದ ಅಣ್ಣನ ಮಾತ ನಂಬಿದಳು
ಹೊರಗೆ ಕತ್ತಲೆಯಮ್ಮ ಗುಮ್ಮನಿರುವ ಎನ್ನುವ ಅಮ್ಮನ ಮಾತಿಗೆ ಅವಳ ತೋಳ ಸೇರಿದಳು
ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದ ಸಾಲು ಸಾಲು ಕತೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೇಳಿ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ನಂಬಿದ ಪುಟ್ಟಮ್ಮ
ಹೊರಗೆ ಜನರ ಜೊತೆ ವ್ಯವಹಾರ ಕಷ್ಟ ಎಂದು ಎಚ್ಚರಿಸಿದಾಗ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದಳು
ಹೊರಗೆ ನೂರಾರು ತೋಳಗಳು ಹರಿದು ತಿನ್ನಲು ಕಾದಿವೆ ಹುಷಾರು ಎಂದ ಹಿರಿಯರ ಮಾತಿಗೆ ಉಸಿರು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದೆ ಅಂದಳು
ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದರು ಸಾಲದು ಪುಟ್ಟಮ್ಮ ಎಚ್ಚರದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಬಿಟ್ಟು ನಡೆಯಬೇಕು ಇದು ಹಳ್ಳ ಮುಳ್ಳುಗಳಿರುವ ಹಾದಿ ಎಂದು ಅಮ್ಮನೆಂದರೆ ಅದನ್ನು ಅಭಿಪ್ರಾಯದ ಹೇರಿಕೆ ಅಂದಳು
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಹಿರಿಯರ ಕಣ್ಣೀರ ಹಿಂದಿನ ಹೃದಯವ ಮರೆತ ಪುಟ್ಟಮ್ಮ ತನ್ನತನದಿ ಮೆರೆದು ’ನಾನು ಉಸಿರಾಡಿದ್ದು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಎಂದಳು’
ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದ ತಪಸನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಹಿರಿಯರ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ಕಾಲಲ್ಲಿ ತುಳಿಯುತ್ತ ’ಕ್ರಾಂತಿಯ , ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಬಾವುಟವನ್ನು’ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಳು ಹೇಗಾದರು ಸುಖವಾಗಿರು ಎನ್ನುವ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಪಿಸುಮಾತಿಗೆ ಕಿವುಡಾದಳು ಇದು ಎಷ್ಟು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂದಿರ ವ್ಯಥೆಯೊ !!
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂದಿರ ವ್ಯಥೆಯನ್ನು ಬಹಳ ಮನ ಮುಟ್ಟುವಂತೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದೀರಾ ಸಾರ್, ನನಗೆ ತುಂಬಾ ನೆಚ್ಚಿಗೆಯಾಯಿತು.
ReplyDeleteಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂದಿರ ವ್ಯಥೆಯೊ ಸಮಾಜ ಸಾಗುತ್ತಿರುವ ದಿಕ್ಕೊ ಅರ್ಥವಾಗದ ಗೊಂದಲ !
ReplyDelete